محل تبلیغات شما

گود نشینان




تبریک
اختــری شد جلوه گر از دامن بنــت وهب
نــور افشــانی کـــند در شام ظلمـــانی شب
مفتـــخر شــد آمنه در هفــده مــاه ربیع
فــخر، عبـــدلله نمود بر نه ســرادق بــا ادب
نــوگلی آمد وجــود و شُهره شـــهر وجود
زین ولادت اهل دل خندان، شیطان در غضب
نام نامیش محمـد(ص) ســرور اهـل یقیـن
وارثـــی بـــر انــبیاءُ واقــــف اســــرار ربّ
صف  بصف ان و کف به کف افلاکیان 
نغمه خوان اهل زمیـن با شادی و شور و طرب
به به از این اختر هفت آسمان و ملـک دین
رهـــنمای عالِمِیْن گردیــده با صــد تاب وتب
شد مصادف مولود صادق (ع)،با ختمی مئاب
از پــدر هم از پسـر داریم ما شـــادی طلـب
طاق کسری شد دو نیم جمله بت ها واژگون
کن (شبر) تــو افتخار داری تو هــم از او نسب


سید حسن حوائجی
(شبر همدانی)


می رسد بــــوی گلاب و گل برایدوستــــــان

          نـــوگلی از باغ زهــــرا بـــا وَلایدوستـــان

مـــــی دود ابر بــــــهاری بانســــیم صبحدم

                    بلـــــبل این نغمه  سراید از بــــــرای دوستان

در مصائب صبـر او سـرمـــشقهــر بُرنـا و پیــر

             صلـح او بـاشد امیـــد و رهگــــشـای دوستــان

زاده زهـــرا بود پـــــورامیرالمؤمنیــــــن

              مظهـر اســـرار یـــزدان­ رهنـمــای دوســــتان

صبر بر او تصویر حــــــــــق  در دفتر دین خدا

            آنــکه شـد تسلـــیم، جان کرده فــدای دوستـان

ما کنیم جانرا فدای قبــــر بـیشمـع و چـــراغ

            ایــن بُــوَد از حـرمـت بـــــــی انتـهای دوستـان

نام­نیکویش­ حسن حُسنش­ حسن خُویش­ حسن

               صبـر او تسکـــین  درد  است  و  دوای  دوســتان

یا محمّد این حـــسن ریحانه و دُردانهاست

             مخـزن جُـود و کَــــرَمشد در ســـــرای دوستان

پشــت دیوار بقیـــــع بر سرزند شیـــعه همی

           شـد بلنـد عجّــل ظـــهـورک بـا نـوای دوسـتان

عارض سُرخش دهد سرخی به لاله درچـــــمن

                     باب  رحمت  مجتبی مشکـل گشــای دوستـان 

 گوشـــوارعـــرش اعلاء،  هســت این دُرّ  گران

               می کند  سرخَمز حــــکمت او­ بپـای  دوستـــان

عاشقان روی او خـــــواهند فیضاز کــــوی او

           از  وجـودش  دوسـت  میگیرد  صفـای  دوسـتان

حـــــلم او، حــلم علی، ز امر خــــداوند جلّی

          می کِشـد  پور علی جــور و جفــایدوسـ­ـتان

ای  فلک  آخر چرا  کردی  چنیــن غوغــا  بپا

               تیــــرباران ­جسم  او شد از خـــطای  دوستـــان

ای خــدا جان شبیر و شبر و دخت نبی

                  کـن شهــادت قسمــ­ت مــا بــربقــای دوستـان

در بقیع صحــــن و ســرائی نیستیارب نصرتی

             می رســـد بر نُه فـــلک، نالـه زِ نــــایدوسـتان

 این بُوَد از فیض بــــی پایان تو فیّــاض بخـش

              شـاد در شـادی و غـــ­مگیـن در عـزای دوســتان

دارد امّید این شَبَـــر توفیـــقیابد در بقـــــیع

          با عـزیـزان ازخــدا خواهـد شـــفـای دوســـتان

 

                                 شَبَرهمدانی
                          سیّدحسن حوائجی

از عرش کبریا بزمین ایــن ندا رسید 
شمس الشموس مصدر عرفان رضا رسید
چشم و چراغ ملّت ایــــران بود رضا(ع) 
پشت و پنـــــاه شیعه بامر خدا رسید 
در نوبهار لاله زند سر بــکوه و دشت
لاله و شی ز گلشــــن آل عبــا رسید 
یا رب نظاره ای بنما بر فـــقیر عشق 
هشتم امام و قبله هــــفتم رضا (ع)رسید 
مشگل گشا و مظهر اسـرار و بی مثل 
شاهنشهی ز ملک سلیـــمان بما رسید 
چون یازده گذشت ز دیعقده آن زمان
 میلاد با سعادت نور از ســـــماء رسید 
باشد امید ما بتو در واپســـین زمان
 سینه سپر کنیم چو تـــــیر دعا رسید 
ای بیخبر ز درد و! دارو حکــیم گفت 
 حکمت ز قطب زمان بـــــی دوا رسید 
ما سر نهاده ایم بدولت ســرای عشق
 داروی درد ببین! ز دارالشـــــفا رسید 
در گیرو دار حادثه ها پایــمال عشق
 گردیده بود ولی شاه اولــــــیاء رسید 
با مدعی بگفت (شبر) در صــراط عشق 
شیرازه بند دفتر و عشق و صفا رسید 
سید حسن حوائجی (شبرهمدانی) 

(جشـن میلاد شهنشـاه زمین و زمن اسـت)
عیـد مولـود علی (ع) عید جـم و بوالحسن اسـت
عیـد در عیـد شده بر همگان خوش باشد
گلِ نسـرین و ریاحـین، در این نه چمن اسـت
یا علی(ع) فصل ربیع است و ریاحین از خاک
سر برون آرد و بینند که عیـد کهـن اسـت 
ساقیا می بده امروز که شـادی و طرب
عیـد جـم و عیـد ولایت سخـن از ذوالمنن اسـت 
عارفـی کوی خرابات قدم میزد و گفـت
لب به مینای علی(ع) زن که علی(ع) بت شکن است
در خم زلف تو صد پیچ و دو صد تاب و تب است
فاطمـه (س) گل بغلش زینـت این انجمن اسـت 
گل و گل دسته برون بعـد سه روز از کعبـه
 دیـد ابوطالب گفـت دُر گـران جـان من اسـت 
مـدح تو قابل توصیف نباشـد بزبان من و مـا
جنـگ هفتاد و دو ملـت به سر مـا و من اسـت
کشم از سیـنه چنان آه که لـرزد دشـمن
چونکه سایه ات بسـر مـرد و زن این وطـن اسـت
 پسرِ عمّ محمد(ص) ولی حضرت حق میر عرب
همـسر بنـت نبی باب حسین(ع) و حسـن(ع) اسـت
 یا علی(ع) گفته و گوییم در این برهه زمـان
دشمـن از نام علی(ع) در همـه جـا در محـن اسـت 
مهـدیا تا به کـی از دوری روی تو شـبر
 العـجل ورد زبـان اسـت و همینم سخن اسـت
                               سید حسن حوائجی شبر همد انی 

 در سرا پــرده گل بوی دگر مـــی آید
 اشک نیلوفر و نسرین ز بصر می آید
 عِطر زوار رضا (ع) بوی گل نسیرن است
 زقفا بدرقه شـه، تا دَمِ دَر مــی آید
 ******************** 
نـــــو گل شـــــهر عــــاشقان
 میــــــوۀ بـاغ عــــارفـــــان 
نـــــــظر به جمــــــــع ما نما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
مــــــــــهر و صــــفای عابدان
 صبـــــر و شــکـــیب زاهدان
 نـــــــظر به جمــــــــع ما نما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
جلــــــــــوه صبح صـــــادقی
 شـــــــهره به شــــهر عاشقی
 نـــــــظر به جمــــــــع ما نما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
تو شــــــمع بزم عــــــــــزّتی
 تــــــو مـــــایه شـــــرافتی
 نـــــــظر به جمــــــــع ما نما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
چشــــــمان ما روشــــن بر این 
 نـــــــــور خدا آمــــد زمین
 نــــــظر به جــــــمع ما نـــما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
بــــــر مقـــــدمش سایم جبین
 این است شفــــیع متـــــقین 
نـــظر به جــــــــمع ما نـــــما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
بر عـــــــارفان او رهــــــبر است
 بر عــــاشقان او ســرور است 
نـــــــظر به جـــــــمع ما نـــما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
جــــــانِ علی مـــوسی الـــــرضا 
 عــــــیدی بـده بر مــــا خدا
 نــــــظر به جمـــــــــع ما نــما 
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
باشــــــد تو را خــــادم (شـــبر)
 دارد به سر شـــــوری دگــــر 
نــــظر به جمــــع مـــــا نمــــا
 رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) رضا(ع) 
 سید حسن حوائجی (شبر همدان) 

آخرین جستجو ها

جلال مظلوم شعر روستا Mary's receptions دل نوشته های من وبلاگ شارژ ارزان نقش برتر پارس سایت معماران امروز Linda's notes khas20 آنتی ارضا آموزش فن بیان داستان و حکایت: داستان ها و حکایت های کوتاه